Wij zijn een Verkenningsbataljon wat zich kenmerkt door snelheid, beweeglijkheid en niet in de laatste plaats zelfstandigheid. Tegen de avondschemer nemen we onze posities in. Erg strategisch natuurlijk, maar ook van alle gemakken voorzien: bij een boerderij. We hebben net onze slaapplekken geregeld in de hooischuur als over de radio het bevel komt dat we ons moeten verzamelen en gereedmaken voor een colonneverplaatsing. Balen dus. Na een colonnerit van dik een uur komen we in een dorp aan. Hier is de bevelsuitgifte en daarbij blijkt dat we tot in ieder geval de komende ochtend brigadereserve zijn. In het dorp ontmoeten we een aantal infanteristen die ons opgetogen ontvangen, want we zijn de eerste eenheid die zij in drie dagen zien. We verplaatsen ons pelotonsgewijs naar onze locaties waar we, op de wachtposten na, allemaal kunnen gaan slapen. Voor dit doel wordt een boerenschuur gekraakt. We kunnen de eigenaar helaas niet om toestemming vragen, want hij lijkt in zijn bed in coma te liggen. We krijgen hem in elk geval niet wakker. Vrijdag 22 september 1978 Om vijf uur worden we gewekt door een geschrokken boer met een luid blaffende hond. Hij komt op het juiste moment, want de wacht wil net beginnen met het wakker maken van de meute. We moeten ons weer verplaatsen en een gebied onder waarneming houden en afgrendelen. We kiezen een mooie positie in een boerenschuur van waaruit het gebied prima kan worden waargenomen. Met een tafel voor de kaart en een kruiwagen als stoel zitten we gebeiteld. Er wordt natuurlijk ook voor de inwendige mens gezorgd en in een mum van tijd staan de koffie en de worst warm op tafel. Bij gebrek aan een douche wordt even later de regenpijp gebruikt om de haren onder te wassen, hetgeen de nodige hilariteit bij de jeugdige dorpsbevolking oplevert. Tegen de middag krijgen we de opdracht om ons administratief te verplaatsen naar een aangegeven punt. Als we in het dorp aankomen, is het er een drukte van belang. Groenland en Blauwland rijden er door elkaar en op een gegeven moment zitten we in een file van Blauwlandse M-60 tanks. Het is half twee als we, nog steeds in file rijdend, een AMX-13 tank uit het bos zien komen. Hij vuurt tweemaal op de Blauwlandse colonne en trekt zich dan weer terug tussen de bomen. Als op commando draait het hele tankeskadron compleet met infanterie links uit de flank en rijdt dwars over het heideveld het bos in om dat pistool op rolschaatsen te pakken te nemen. Voor ons is in ieder geval de weg vrij en we kunnen doorrijden naar het afgesproken punt. Hier blijkt dat we alweer een colonneverplaatsing voor de boeg hebben: zo’n kleine 50 kilometer naar het oosten staan ons te wachten. Tegen zes uur arriveren we bij een kleine klasse-3-straat. Hier wordt er door de chauffeurs afgetankt, terwijl de commandanten bevelsuitgifte krijgen. We moeten verplaatsen naar het stadje Ebstorf, waar we de brug moeten bewaken. We nemen stelling achter de tirailleurbak en regelen een slaapplaats op de zolder van een verffabriek. Na de eigenaar ervan overtuigd te hebben dat hij niet in zijn slaap gestoord zal worden door schoten of andere knallen, nemen wij onze positie in de slaapzak in. 35
37 Online Touch Oefening Saxon-Drive Home